بدان که: آنکه غیبت را مى‏شنود نیز حکم غیبت کننده را دارد، همچنان که دراحادیث وارد شده است. و همچنان که غیبت کنندگان، افساد دارند، غیبت‏شنوندگان نیز چنین‏اند، زیرا: آن‏کسى که در حضور او غیبت مسلمانى مى‏شود یا به آن خوشحال نمى‏شود و بدش هم‏نمى‏آید و به این جهت منع نمى‏کند.یا خوشحال مى‏شود ولى از راه ریا و تزهد تصدیق‏نمى‏کند.بلکه گاه است منع مى‏کند اما قلبا طالب آن است که منع او را نشنوند.و بساباشد حیله‏ها برانگیزد که آن غیبت قطع نشود، مثل اینکه: اظهار تعجب کند یا بگوید که: من چنین نمى‏دانستم و او را نوع دیگر شناخته بودم، که آن غیبت کننده بیشتر میل درغیبت کند.و به این سخنها او را به غیبت وا مى‏دارد.و اینها همه در گناه و حکم با غیبت‏کننده شریک‏اند.

خلاصه آنکه: گناه شنونده غیبت، مثل غیبت کننده است، مگر اینکه: در مقام انکاربرآید و سخن آن شخص را قطع کند.یا از مجلس برخیزد.و اگر قدرت بر اینها نداشته‏باشد در دل غضبناک گردد.و اگر به زبان گوید: ساکت‏شو، اما در دل، مایل و طالب‏باشد، این از اهل نفاق است.پس بر اهل دین لازم است که: چنانچه غیبت مسلمانى رابشنوند در مقام انکار برآیند و آن را رد کنند و الا مستوجب نکال مى‏گردند.

حضرت رسول - صلى الله علیه و آله - فرمود که: «هر که مؤمنى را در نزد او ذلیل کنندو او بتواند یارى او را بکند و نکند خدا در روز قیامت او را ذلیل مى‏سازد» . 

و فرمود: «هر که رد کند از غیبت، برادر خود را و آبروى او را محافظت کند، حق‏است‏بر خدا که در روز قیامت آبروى او را نگاهدارد» .        و فرمود که: «هیچ مردى نیست که بدى برادر مسلم او در نزد او مذکور شود و اوبتواند او را جانب دارى و حمایت کند - اگر چه به یک کلمه باشد - و نکند مگر این که‏خداى - تعالى - او را در دنیا و آخرت ذلیل مى‏کند.و هر که بدى برادر مسلمش را در نزد او ذکر کنند و او یارى او کند خدا یارى او کند در دنیا و آخرت‏» . 

و فرمود: «هر که حمایت کند آبروى مسلمانى را، خدا در روز قیامت ملکى رامى‏فرستد که او را حمایت کند» .

و فرمود: «هر که منت گذارد بر برادر خود در خصوص غیبتى از او که در مجلسى‏بشود و آن را رد کند، خداى - تعالى - هزار در از شر را در دنیا و آخرت از او دورمى‏کند.و اگر بتواند و رد غیبت او را نکند گناه او هفتاد مقابل آن کسى است که غیبت‏کرده است‏» .